دوبرمن در سال 1800 به طور رسمی در ای کای سی ثبت شد که یک سگ زیبا در عین حال سریع و قدرتمند بود .سایر صفت هایش معمولا ،همان صفت هایی است که برای سگ باهوش بکار میبرند است همه کاره ،شجاع ،اموزش اسان ،قاطع و فداکار...
ساخت سايت
این فقط چیزی است که به شما با دیدن تصویر دوبرمن یا دوبرمن یکی از اشنایان یاداوری میشود .اما مطمئنا داشتن خود دوبرمن تجربه ای متفاوت خواهد بود .انها بسیار به مالک و خانواده ی خود وابسته میشوند که در نهایت موجب میشود که روی انها تعصب زیادی پیدا کند .دوبرمن به طور خودکار یا مادرزادی سگ گارد متولد میشود یعنی شما نیازی ندارید که به او اموزش های ویژه برای گارد شدن بدهید .انها همیشه از محیط اطراف خود اگاه هستند و در تمام زمانها نگهبانی را وظیفه ی خود میدانند .او دوست دارد وضعیت خانواده را چک کند تا از سالم بودن یا نبودن انها باخبر شود و در مقابل هر گونه خطر یا تهدید در برابر خانواده اش پاسخ گو باشد .دوبرمنی که متوجه چیزی شده استوار می ایستد ،گردنش را با غرور بالا میگیرد و به یک نقطه متمرکز میشود و اماده برای حمله است .پس اوضاع برای کسی که تصمیم احمقانه ی درگیری با دوبرمن را گرفته خیلی بد میشود ،چون دوبرمن سگی نیست که در مقابل تهدیدات عقب بکشد و یا بترسد همین باعث شده که او تبدیل محبوب ترین و بهترین سگ گارد شود و همچنین یکی از محبوب ترین حیوانات خانگی و همدم ها .تا وقتی که خطری وجود ندارد خون سرد است ،در مجموع سگی فداکارد و اماده برای مقابله با خطر است ،این شغل روزمره ی دوبرمن است .او میخواهد در خانواده از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد و در امور خانواده گنجانده شود برای همین احتیاج به توجه زیادی دارد .اما با این حال دوبرمن برای فردی توصیه میشود که شناخت کافی از این نژاد دارد .انها بسیار با هوش هستند و تنهایی نیز بی زارند .
دوبرمن از نظر فیزیکی به خانواده ی خود نزدیک است،در واقع خودش دوست دارد که اینگونه باشد ،او در طول روز دوست دارد پا به پای صاحبش باشد و با زیاد ارتباط برقرار کند .اما قطعا مکان نگهداری از او باید جایی بزرگ باشد ،اگر خانه ی شما حیاط دارد چه بهتر ،با این حال او دوست دارد نزدیک خانواده باشد ،اگر دوبرمن خود را در حیاط نگهداری میکنید ،بهتر است ازادشان بگذارید تا به اندازه ی کافی ورزش بکنند زیرا انها احتیاج شدیدی به تحرک زیاد دارند .
اگرچه دوبرمن ها به پرخاشگری بیش از حد معروف هستند حتی بسیار درنده خو!،اما در اکثر موارد قریب به اتفاق اینگونه نیست .هر حیوانی که به درستی تربیت نشده باشد ،میتواند خطرناک باشد .شما میتوانید دوبرمن خود را بسیار درنده کنید ،ولی این واقعیت هر نژادی است .صاحبانی که اطلاع و تجربه ی زیاد دارند میدانند که نباید دوبرمن خود را درنده خو کنند ،از طرفی وقتی شخصی میبیند که سگی با ابهت و ترسناکی دوبرمن به افراد مسن و بچه ها رفتار مناسبی دارد و بی جهت پارس و حمله نمیکند ،بسیار لذت میبرد از فرهنگ صاحب سگ و از تربیت صحیح سگ .اما خب با توجه به این که انها سگهایی محافظ هستند تنها گذاشتن انها با غریبه ها ایده ی مناسبی نیست .همچنین انها به بازی ها و شوخی های خشن معروف اند که باید به او یاد دهید که در مقابل کودکان با ملایمت رفتار کنند ،با این حال دوبرمن تا وقتی که با کودکان بزرگ شود ،عاشق انهاست و از انها محافظت میکند .
دوبرمن ها سگهای فعالی هستند وباید به طور کامل اموزش دیده شوند تا تبدیل به حیوان خانگی خوبی شوند .برای همین مالک دوبرمن باید فردی با تجربه باشد و قبلا تجربه ی نگهداری از چند سگ بزرگ را داشته باشد.اگر اولین سگ شما دوبرمن است (که معمولا متخصصان چنین توصیه ای نمیکنند)بهتر است یاد بگیرد همان قدر که دوبرمنتان احساس مسئولیت میکند ،شما هم در قبالش احساس مسئولیت بکنید .خوشبختانه منابع و مراجع زیادی در این رابطه وجود دارد و حتی شما میتوانید از دامپزشمان ،مربی ها و متخصصین درخواست مشاوره بکنید تا انتخاب بهترین داشته باشید .
دوبرمن پینچر به طور غریزی هشیار ،هشدار دهنده ،فداکار و محافظ است .انها از کسانی که دوستش دارند به شدت محافظت میکنند .سگهایی بسیار با هوش و حساس هستند .بنابراین وقتی دوبرمن شما در حال پارس کردن است بهتر از به دنبال منبع ان بگردید تا از اوضاع اطراف خود اگاه شوید .
همچنین از محبت و توجه صاحب و خانواده بسیار مسرور و شاداب میشوند .بنابراین این که شما به عنوان صاحب به سگتان احترام بگذارید و او را با عشق و محبت پرورش دهید ،مطمئنا میتواند در روابط بینتان تاثیر زیادی داشته باشد.
انها سگهای بی اعصاب ، دارای خوی ضعیف و .... نیستند ،تمام این نشانه ها حاکی از پرورش و تربیت غلط بوده و این حالات بیشتر برای فردی بی تجربه و نا اگاه رخ میدهد .ولی این نیز حیاتی است که از اصالت سگ خود مطمئن شوید .
دوبرمن سگ سرحال و دلچسبی است که چند بیماری ارثی دارد که شما باید قبل از تهیه ی دوبر خود با تست سلامت از انها اگاهی داشته باشید:
غالباً سگ سلامتی است. بیماریهای خونی ، مشکل چاق شدن در سنین بالا ، نفخ ، مشکلات لگن و بیماریهای قلبی قابل ذکر می باشد.
وزن و قد
28 تا 26 اینچ برای نر ها و ماده 24 تا 26 اینچ
نر ها 70 تا 90 پوند و ماده ها60 تا 75 پوند
طول عمر
دوبرمن ها 10 تا 13 سال عمر میکنند و به طور متوسط 6 تا 9 سال است البته تغذیه و مراقبت مناسب نیز بسیار موثر است .در طول یک سال ماده ها به اندازه ی مطلوب خود میرسند و بعد از ان از نظر جرمی و عرضی رشد میکنند اما نر ها همچنان رشد میکنند و حتی با رسیدگی مناسب چند اینچ به قدشان اضافه میشود .در عرض 12 ماه توله بالغ میشود.از 1 تا 6 سالگی دوبرمن پر انرژی و شاد است ولی در سن هفت سالگی تمایل بیشتری به استراحت و انجام ندادن کار های سخت دارند .کم کم از چابکی و زیرکی انها کاسته میشود و وارد دوران پیری میشوند .که در این دوره باید حتما با توصیه های دامپزشک پیش بروید .مشکلات قلب ،مفاصل و سرطان ها در این دوره بروز میدهند .باید بدن سگ خود را بخوبی بررسی کنید تا عاری از هر گونه چیز غیر طبیعی باشد مخصوصا غده ها البته بررسی شامل حال رفتار نیز میشود .
رنگ
در دوبرمن اصیل شما باید تمام خال ها را با واضحیت تمام مشاهده کنید .لکه ی سفید کمتر از یک و نیم اینچ مربع در قفسه ی سینه مجاز است .دوبرمن معمولا در 6 رنگ ظاهر میشود از جمله مشکی ،بلوطی ،فاون و بلو .سگ های مشکی معمولا کت ضخیم تری نسبت به بلوطی ها دارند .رنگ های فاون و بلو نیز با عنوان رنگ های رقیق شده یاد میشوند .کت انها بسیار نازک تر از کت بلوطی و مشکی هاست .به شدت توصیه میشود که رنگ های رقیق پرورش داده نشوند زیرا انها شیوع بالایی از نارسایی های پوستی دارند .بنابراین یا رنگ رقیق تهیه نکنید یا اگر قصد تهیه ی رنگ رقیق را دارید از پرورش دهنده ی معتبر و نام دار بخواهید .البته معمولا خود پرورش دهندگان بیشتر در اروپا از پرورش رنگ های رقیق جلوگیری میکنند .
رنگ سفید ؟؟؟؟؟
اشتباه نکنید ما چیزی به اسم دوبرمن سفید نداشته ایم و نداریم .ایا شما میدانید سگ سفید چه شکلی است ؟این اشتباهی است که اکثر مبتدیان و یا افراد نا اگاه میکنند .دوبرمنی که شما ان را با نام دوبرمن سفید یاد میکنید ،از نوع البینو است که در واقع یک بیماری ژنتیکی است یا به زبان ساده تر ان سگ زال است .این اتفاق برای نژاد های اصیل کم رخ میدهد زیرا انها استخر ژن محدودی دارند ولی وقتی در امریکا دوبرمن با رنگ های بسیار زیادی پرورش داده میشود ،وجود سگی زال در بین انها چیزی عجیب نیست .شما با پرورش سگ زال ،ژن البینسیوم را به نسل های بعدی منتقل میکنید زیرا این یک ژن غالب است که نه تنها فایده ای برای سگ ندارد بلکه باعث بروز بسیاری از مشکلات برای سگ میشود .
دوبرمن های فاون و بلو اغلب از بیماری رقت الوپسی رنج میبرند .برخی از مردم گمان میکنند که رنگ رقیق یک جهش ژنتیکی یا یک نقص ژنتیکی در این نژاد بوده که از ابتدا با این نژاد بوده ولی عده ای دیگر بر این عقیده هستند که به صورت مستقل ایجاد شد.
علائم از 3تا 4 ماهگی توله بروز میدهند که معمولا عبارت اند از تاس شدن یا دو طرفه شدن .از انجایی که با رشد سگ مو ها نیز رشد میکنند ،شما نارسایی بیشتری در مو هایشان حس خواهید کرد .البته تمام نواحی بدن این گونه نمیشود ممکن است فقط یک ناحیه اینگونه شود .ابتدا ظاهر سگ طبیعی است اما کم کم متوجه پوشش نازک و غیر طبیعی سگ خواهید شد در نهایت پوشش بسیار نازک میشود اما سگ کاملا طاس نمیشود .با پیشرفت بیماری پوست بیشتر درگیر و الوده میشود .گاهی اولین علائم ان یک عفونت باکتریایی است انهم در محدوده ی زمانی معین .به طور کلی شما در قسمت پشت حیوان دانه های برجسته ای را میبینید که مو الود هستند .جوش نیز ممکن است در سرتا سر بدن ظاهر شود .
کم کاری تروئید در همه رنگ دوبرمن موجود است .یکی از علائم کم کاری تروئید کت نازک در سگ است ،برای همین دامپزشکان به کسانی که دوبرمن بلو یا ابی دارند توصیه میکنند که حتما از سگ یک تست تروئید بگیرند و وضعیت سگ را کنترل کنند .
اگر شما تصمیم دارید که دوبرمنی با رنگ رقیق تهیه کنید توصیه میشود که حتما از پرورش دهنده ی معتبر ان را تهیه کنید و با دامپزشک نیز مشورت کنید تا توله ای سالم داشته باشید .در واقع اگر شما با کمک دامپزشک بتوانید بر روی کت نازک دوبرمن خود برنامه ریزی کنید از بسیاری این مشکلات جلوگیری کنید .شما حتما قبل از خرید توله ی رقیق باید از شجره ی او با خبر باشید
هنگامی که سن دوبرمن بالا میرود رشد جمجه ی او متوقف میشود اما مغزش همچننان در حال رشد است ،که باعث میشود به سگ فشار زیادی وارد شود و در نهایت دیوانه شود !
واقعیت:البته که این موضوع مضحک است .هنگامی که انها درست پرورش داده شوند ،به درستی اجتماعی شوند و روند اموزش هایشان صحیح باشد و انها را با توجه و محبت پرورش دهید ،از این گفته خنده تان میگیرد .وفاداری دوبرمن نسبت به صاحب و اعضای خانواده اش در انها به صورت غریزی است و شما مجبور نیستید برای بادیگارد بودن شما و خانوادتان به انها اموزش دهید .البته اموزش الفا پذیری بحثی سوا است که هر مالک دوبرمن به طور حتم باید انرا با دوبرمن با موفقیت پشت سر بگذارد .
روند رشد جمجه و مغز انها مانند هر سگ سالمی ،طبیعی است .همینطور باید بدانید که اگر دوبرمن خود به خود دیوانه میشد و یا خود به خود به صاحبش حمله میکرد و ..... تا به امروز یکی از محبوب ترین نژاد ها نزد مردم نبود و نسلش منقرض میشد .اگر برای گرفتن دوبرمن سر این موضوع شک کرده اید پیشنهاد میکنم به حرف انسان های نادان و نا اگاه گوش ندهید و مستقیم برای مشاوره نزد دامپزشک و مربی مجرب سگها بروید .
عده ای میگویند که تا نباشند چیزکی مردم نگویند چیز ها ،اگر دوبرمن واقعا نژاد دیوانه ای نیست پس چرا به عنوان نژاد شرور از او یاد میشود؟ باید به اطلاع این افراد نا اگاه برسانم که فرد لوئیس دوبرمن ،خالق این نژاد بوده ،شغل او جمع اوری مالیات در برخی از شهر های المان بوده و بزرگترین و خطرناک ترین بخش شغل او نداشتن امنیت از سوی راهزن ها بود ! گفته میشود او به پرورش سگهای بزرگ نیز علاقه مند بود ،به هر حال لوئییس تصمیم به خلق سگی بسیار بی باک و جسور میگیرد ،او صرفا نژادی را خلق میکند که تنها با یک هدف متولد میشود و میمرد و انهم حفاظت از صاحب است .دوبرمن از همان ابتدا بخاطر این صفت با ارزشش به سگی درنده و گیرنده معروف بوده ،هر چند طی 5 نسل از شدت درنده خویی این نژاد کاسته شده ولی هنوز هم نژادی سرسخت است و تا اخرین نفس از اعضای خانواده و صاحبش دفاع خواهد کرد .به هر حال گفته های این افراد نا اگاه فرقی به حالی کسانی که دوبرمن تربیت شده دارند ندارد ،زیرا انها نهایت لذت را از دوبرمن خود میبرند .
یک دوبرمن با کار های زیرکانه و هوشمندانه اش میتواند شما را به شگفتی وا دارد .با این حال وقتی از اکثر عموم در مورد این نزاد نظر میخواهید بیشترین چیزی که از انها میشنوید سگی سخت قوی ،با اعتماد بنفس ،شجاع و محافظ است .توله سگهای دوبرمن احتیاج وافری به ارتباط با دنیای اطرافشان دارند زیرا انها بسیار کنجکاو هستند از طرفی این دوران میتواند بهترین فرصت برای شروع تربیت صحیح و اجتماعی کردن .انها باید از این طریق اعتماد بنفس پیدا کنند ،باید یاد بگیرند که در مقابل افراد مسن و کودکان ارام باشند .باید یاد بگیرند که با سگهای دیگر در کمال صلح و ارامش برخورد کنند اینها دقیقا همان چیز هایی هستند که میتوانند دوبرمن شما را سالم و شاداب نگه دارند .تربیت این نژاد ضروری است زیرا انها قوی و تنومند هستند بنابراین اگر تجربه ی اولتان است و یا تخصصی در زمینه ی تربیت سگ ندارید ،با یک مربی سگ ،مسائل تربیتی سگ خود را در میان بگذارید .اگر شما دوبرمن را برای حفاظت میخواهید باید بدانید که این سگی نیست که در گوشه ای از حیاط به حال خود رها شوند .انها طراحی شده اند تا به طور مستقیم از خود شما و خانوادتان محافظت کنند.به عبارتی ساده تر شما اگر نگذارید دوبرمنتان به شما نزدیک باشد ،انرا بدبخت میکنید!
این بدان معنا نیست که دوبرمنتان نمیتواند در طول روز چندین ساعت بیرون از خانه باشد ،اما اگر مدتی طولانی انها را از خود برانید و دور نگه دارید حتی اگر برایشان سگهای دیگر به عنوان همبازی بیاورید تبدیل به سگهایی عصبی ،مخرب،کم حوصله و .... میشوند .انها احتیاج به روانی شاداب و مناسب دارند که میتواند از طریق محبت و توجه شما به انها ،این حس ارضا شوید .بازی کردن و ورزش کردین هم بسیار برایشان مفید است هم به لحاظ روحی و هم فیزیکی.
پس یادتان باشد نگذارید دوبرمنتان خیلی عصبی و ترسو شودو تربیت برای این نژاد الزامیست .
این گفته که دوبرمن سگ خشکی است یا به اصطلاح بی عاطفه و بی احساس است ،کاملا غلط است .شاید به ظاهر مغرور و یا خیلی ترسناک و شرور باشند اما در واقع برای صاحب خود هرگز چنین علائمی از خود بروز نمیدهند ،حتی میتواند بر عکس این قضیه نیز باشد سگهایی بسیار صاحب دوست ،وفادار ،شیرین و یا حتی در مواردی نیز بسیار احساساتی عمل کنند .تمام اینها نشان دهنده ی رابطه ی عمیق و نابی است که این سگ با صاحب خود برقرار میکند یا بهتر بگویم تمایل به برقرار کردنش میکند .البته رفتار های سگ ممکن است تحت تاثیر رفتار های صاحب باشد .پس این که شما رابطه ی خود را با سگتان چگونه اغاز میکنید و چگونه با او برخورد میکنید نیز بسیار مهم است .
شاید جملات فوق از رفتار این نزاد با غریبه ها نشات گرفته باشد زیرا این نژاد اصولا خیلی سریع و زود با هر کسی مانند صاحبش صمیمی نمیشود و سعی در بر قراری ارتباطی عاطفی تر و صمیمی تر با رهگذران و افراد نا اشنا هم نمیکند در مواردی نیز دیده شده که اگر در مقابلش هیجانی عمل کنند ،ممکن است اقدام به حمله کند .